Omdat publiek transport in Bali nogal problematisch is (zie vorige posts) besluiten we de rest van de vakantie door te brengen in het gezellige Ubud om van daaruit nog enkele daguitstapjes te doen. En na de ervaring met de scooter en het lezen van een horror-artikel over het 'zelf rijden met een huurwagen' besluiten we vanaf nu over te schakelen op auto-met-chauffeur. Voor de prijs moet je het trouwens niet laten want de chauffeur krijg je er bijna gratis bij.
Zaterdag plannen we een rondrit die volledig in het teken staat van tempels, ceremonies en offers (al is inplannen een beetje overdreven omdat je dit alles om elke straathoek terug kan vinden). Onze vriendelijke chauffeur (Wayan) pikt ons op om 9u en brengt ons eerst naar Bangli. In de plaatstelijke Kehen tempel is er blijkbaar een ceremonie gaande die maar om de 10 jaar plaatsvindt. Het is een beetje onduidelijk waarvoor de ceremonie juist dient, maar volgens Wayan is het zo'n beetje voor alles en iedereen. De tempel is alleszins prachtig versierd en de altaartjes staan vol met kleurrijke 'offerings'. Het zijn soms echte juweeltjes die bijna sprookjesachtig aandoen als peperkoeken huisjes. Overal zijn mensen in hun mooiste pakken aan het bidden terwijl ze besprenkeld worden met 'holy water'. We vallen er als enige toeristen een beetje uit de toon, maar iedereen lacht ons vriendelijk toe.
Vervolgens zetten we koers richting Pura Besakih. Dit tempelcomplex staat aan de voet van de vulkaan Gunung Agung, de heiligste plaats van Bali, en wordt dan ook beschouwd als de 'moedertempel'. Een bezoek blijkt voor menig toerist echter een negatieve ervaring te zijn omdat de lokale bevolking er al te zeer je geld probeert te rollen. Zo vragen zelfverklaarde gidsen belachelijke bedragen om zgn 'verboden' tempels te bezoeken, of proberen ze je binnen te lokken voor een foto om je vervolgens een hoge boete aan te smeren. Zelfs Wayan is er niet echt gerust in en bespreekt tijdens de rit uitvoerig alle mogelijke scenario's die zich kunnen voordoen.
Gelukkig zijn meme en pepe ondertussen al wel een en ander gewoon, en banen we ons met een paar beproefde technieken makkelijk een weg tot het hart van de tempels. Zo helpen een paar woorden Oostvlaams dialect, halsstarrig negeren en stoicijns doof zijn, je al een eind vooruit. Maar vooral het 'groep-hoppen' blijkt andermaal bijzonder efficient. Deze techniek bestaat erin dat je tussen een paar groepen blijft slenteren, en zo stelselmatig mee naar je doel schuift. Op deze manier begrijpt niemand goed tot welke groep je eigenlijk behoort. En als je toch wordt aangesproken kan je je nog altijd voordoen als lid van de andere groep.
We komen zonder kleerscheuren terug bij de auto, en zijn ondertussen wel aan een knabbel toe. Wayan rijdt met ons naar een lokale warung waar we gewoon de dagschotel krijgen. Het eten is bijzonder lekker en lijkt in niets op het toeristen-schotels die we gewend zijn. Echt creatief kan je het kleine resto wel niet noemen, want een menukaart hebben ze niet, en blijkbaar serveren ze sinds mensenheugenis alleen dezelfde dagschotel ...
Na de lunch bollen we verder naar de 'bat-cave'. Deze tempel staat aan een grot en de wanden zitten vol met vleermuizen, die de altaren systematisch onderkakken. Volgens de legende zou de grot doorlopen tot in de Pura Besakih, een paar tientallen km's verderop, en bewoond worden door een gigantische slang die leeft van vleermuizen. De stank die uit de grot walmt, en het aanzicht van de duizende beesten doet ons dit graag geloven. Wij voelen ons niet echt geroepen om de grot ver te verkennen ...
De laatste stop van de dag ligt wat verderop in Klungkung, een oude hoofdstad van Bali. We bezoeken het het zgn. 'Palace of justice'. Het is een mooi pavilioentje dat oude koningen gebruikten om met hun adviseurs te overleggen over allerhande problemen binnen het koninkrijk zoals bvb justitie. De koning werd daarbij klaarblijkelijk geholpen door sprekende schilderingen op het plafond waarop straffen voor allerhande 'misdaden' staan afgebeeld. Een greep uit het aanbod : bij mensen die regelmatig ongepast gas verspreiden (protten dus) in het bijzijn van anderen wordt het rectum uitgetrokken (wie het schoentje past ...), stoute kindjes die niet naar mama en papa luisteren worden in stukken gezaagd, en van macho's die te veel vrouwen versieren worden de edele delen verbrand, ... Na zoveel gruwelijkheid rijden we snel terug naar Ubud, en geven we ons graag over aan een welkom 'happy hour'.
