Los Alerces: een paar millenia terug in de tijd

Op donderdag nemen we de bus naar Esquel. Het is warempel een luxemodel met zetels als uit de business class. Jammer genoeg is de luxe omgekeerd evenredig met de stiptheid want we vertrekken met bijna 2u vertraging.

We zijn nog net op tijd in Esquel om onze volgende uitstap te plannen. We willen de volgende dag graag het 'parque nacional de los alerces' bezoeken, een natuurpark met bomen van duizenden (!) jaren oud. We hebben al zeker duizend keer geluk want de boot vaart slechts een keer per week .. op vrijdag :-) Alleen rijden de bussen op alle andere dagen behalve op vrijdag !? Het lijkt bijna een Belgische mop.

Soit, we nemen dan maar een chauffeur-met-auto. De vriendelijke man pikt ons om 8u stipt op en na een rit van 2u zijn we ruim op tijd voor de boot. De bomen zijn immers met uitsterven bedreigd en worden hier wettelijk beschermd. Ze zijn dan ook alleen met de boot en een gids te bereiken.

De boottocht op zich is al de moeite want we hebben volgens de gids veel geluk met het weer. In deze regio valt jaarlijks ong 3m neerslag maar deze keer zijn er nauwelijks wolken.

De wandeling loopt door een mooi stukje ongerepte natuur. Het is zelfs strikt verboden om eten of drinken mee te nemen. De gids brengt ons tot aan de oudste boom die publiek toegankelijk is. Het exemplaar is maar liefst 2600 jaar oud. Hij stond er dus al een tijdje toen Jezus geboren werd? De mastodont is bijna 60m hoog en er zijn 8 mensen nodig om een kring rond de stam te maken. De gids legt uit dat de bomen uiterst traag groeien, maar 1mm in diameter per jaar. Hier en daar staan een paar "jonge" twijgjes van 25 jaar oud en amper een halve meter hoog.

Onderweg zien we nog een kolibrie broeden in haar nest. Meme staat natuurlijk als eerste in de rij voor de foto!

Op de terugrit begint de chauffeur een of andere spaanse chanson te neuriën. Pepe valt er bij in slaap ...