Verhalen uit een andere wereld: Ushuaia - Tussen de pinguins en in musea

Op maandag 14 oktober gaan we met een tour mee naar een pinguïn eiland in het Beagle kanaal. Normaal zijn we niet zo voor georganiseerde tours, maar deze uitstap kan je enkel in groep doen.

We vertrekken om half 3 met de bus voor een rit van anderhalf uur door het patagonische landschap. In estancia harberton, een dorp van niks met een grote boerderij, stappen we in een zodiac die ons naar een eiland verderop vaart. De wind is ijzig, maar het landschap is schitterend. Op het eiland leven 2 soorten pinguins : gentoo en maeghelan pinguin. Maar de gids toont ons een wel zeer grote exemplaren die nog maar een paar dagen geleden gespot werden. Het blijkt een koppel koningspinguins te zijn, een soort die hier normaal niet voorkomt. Men heeft geen idee hoe de beesten er verzeild raakten, en of ze op het eiland zullen blijven om een kolonie te stichten. Toekomstige bezoekers moeten het ons maar weten te vertellen!

Een paar weetjes voor de spreekbeurt van het jaar:

er bestaan 17 soorten pinguïns (waarvan wij er dus 3 konden zien op het eiland)
alle pinguïns leggen 2 eieren behalve de konings- en keizerpinguin, die leggen er maar 1
een pinguïn leeft in het wild gemiddeld 10-15 jaar
ze eten enkel terwijl ze zwemmen in zee
in de lente wisselen ze hun veren en kunnen dan niet in het water (en dus ook niet eten)
ze slapen rechtop met hun kop hangend in hun nek

Nadien bezoeken we nog een klein museum dat vol hangt met skeletten van vogels, pinguins, dolfijnen en zelfs een paar walvissen. Na de koffie stappen we terug op de bus richting Ushuaia. Na tien minuten begint de gids plots de passagiers te tellen. Hij doet dat een paar keer na mekaar - allicht in de hoop zich telkens te hebben vergist, maar jammer maar helaas .. er blijkt er eentje te mankeren. De bus stopt en na een kwartiertje komt een local aangesjeesd in zijn pickup-truck met de verdwaalde Braziliaan. De oude man zat blijkbaar op de baños (zo gaat dat met oude mannen) toen de bus vertrok. Hij krijgt een staande ovatie.

De volgende dag krijgen we de spreekwoordelijke 4 seizoenen in een dag. Het begint zonnig en we denken zelfs aan een picnic aan het kanaal. Na het bezoek aan de oude gevangenis ligt Ushuaia helemaal in de wolken en is de temperatuur al serieus gedaald. We vluchten naar het Yamana museum (de oude inheemse bevolking), en wanneer we buiten komen is het zowaar aan het sneeuwen!

Een paar weetjes over de Yamana voor de 2de spreekbeurt van het jaar:

er leefden een 3-tal volkeren in de Tierra del fuego
de Yamana leefden in het zuiden en waren de meest primitieve
het was een nomaden volk en ze verplaatsten zich om de paar dagen in kano's
men beschreef ze als "the missing link" van Darwin, iets tussen mens en dier
ze droegen geen kleren, maar hun vettige huid en de vele vuurtjes (vandaar vuurland) beschermden hen tegen het gure weer (we kunnen het ons eerlijk gezegd niet echt voorstellen...)
ze leefden voornamelijk van visvangst, zeeleeuwen en pinguins (als toetje aten ze af en toe een paddestoel)
ze stierven al snel uit tijdens de kolonisatie: de missies wilden hen 'heropvoeden' door ze te voorzien van kleren en hutten. De kleren werden vochtig en de hutten vuil en uiteindelijk stierven de Yamana uit ten gevolge van allerhande ziektes