Wells Gray en Vancouver

Op de terugweg van Jasper naar Vancouver stoppen we nog in Wells Gray Provincial Park. Het park is gekend voor water in al zijn hoedanigheden: kabbelende meertjes, onstuimige watervallen, rivieren met draaikolken of rustig een weg zoekend tussen de uiteengeschoven muren van de canyons. Men zegt weleens dat water symbool kan staan voor elke gemoedstoestand. In Wells kan je alvast alle varianten bewonderen. Jammer dat onze lodge in Vancouver al geboekt is, anders waren we zeker wat langer gebleven.

Vancouver is een stad die heel veel te bieden heeft: stranden en zee, bergen en skipistes op een boogscheut, stadsparken die bij ons al snel de titel natuurdomein of bos zouden krijgen, hippe buurten, bars en restaurantjes, musea ... Je krijgt er makkelijk een dag of 4 rond. Jammer genoeg raakt pepe de eerste avond geveld door "verschot" in de rug. We bezoeken de volgende morgen nog Stanley Park maar daarna is 't boeken toe. Meme profiteert van de gelegenheid om via VRT Nu al een paar afleveringen van thuis in te halen. De dag erna (en na een nachtje op de grond slapen voor pepe) lukt het stappen al wat beter en verkennen we de stad. Tip: in Noord Vancouver vind je heel veel lodges voor schappelijke prijzen (tss de 70 en 100 eur per nacht). Je kan je auto parkeren aan de kaai en dan met de seabus en openbaar vervoer de stad verkennen. Met een dagpas kan je zowel boot, bus als metro gebruiken voor amper 7 eur. De stad is heel boeiend maar heeft toch ook een dubbel gezicht. Er zijn heel veel daklozen en bedelaars en vooral bijzonder veel drugsverslaafden. Zelfs in de hoofdstraten zien we mensen die op klaarlichte dag heroine spuiten. Behoorlijk confronterend... 

En daarmee zit de maand er alweer op. Canada is een absolute aanrader voor wie houdt van natuur en wildlife. Als je tijd hebt, voorzie dan zeker ook de kleinere provinciale parken op je programma. Ze zijn sympathiek, mooi en minder druk dan Banff en Jasper. Neem zeker geen grote camper, dat is een eindeloos gesukkel om te parkeren of plek te vinden op campings en je mag nergens zomaar staan. In de zomer kan het razend druk worden, dus reizen zonder planning is niet zo makkelijk. De campings zijn super goed voorzien met ruime spots, een tafel en bankjes en vuurkorf. De combinatie van tent en hostels werkte voor ons prima. Genoeg flexibiliteit om programma aan te passen, zeker op regendagen. 

Top: bear watching tocht in Ucluelet, wandeling op Athabasca gletsjer, wandelingen in Glacier en Kootenays, hot springs in Jasper en het dinomuseum. 

Flop: Lake Louise .. overdag, hot springs in Banff, drukte aan de viewpoints op Icefield Parkway.

Jasper National Park

Jasper is een klein stadje middenin een gigantisch natuurpark. Je kan er kiezen tussen honderd en een activiteiten: wandelen, kajakken, vissen, raften, klimmen, bootje varen, gletsjertochten, warmwaterbronnen...  We starten met een bezoek aan de Maligne Vallei die na een diep uitgesneden canyon uitloopt op een prachtig meer. Tijdens een korte wandeling staan we plots oog in oog met een eland. Meme probeert zo dicht mogelijk te naderen om met de gsm toch nog een leuk plaatje te schieten. We missen toch wel een deftige telelens ...

De volgende dag zijn de weergoden ons minder goed gezind. Het miezert een beetje en we dolen wat rond in Jasper. Het kleine Yellowhead museum biedt even soelaas. De shopjes in de stad stellen echter niet veel voor en onze "first come first serve" camping met weliswaar een fantastisch zicht maar verder geen faciliteiten (geen elektriciteit, geen douches, enkel een hudo) is ook niet echt een plek om bij regenweer te vertoeven.  We rijden naar een nabijgelegen meertje maar het is volledig in de mist gehuld. Onderweg zien we wel onze eerste beer 'in het wild". Net als in een Afrikaans safaripark staan er nog wat auto's langs de weg. En een toerist is zich nooit van enig kwaad bewust, dus iedereen staat vrolijk uit zijn wagen foto's te maken. Er wordt wel heel veel gesensibiliseerd om de wilde dieren niet te voederen zodat ze geen agressief gedrag vertonen. Maar toch... De beer trekt zich in ieder geval weinig aan van het legertje fotografen (en alweer missen we de telelens).

's Avonds trekken we richting de hotsprings van Miette. Het badencomplex bestaat uit 2 grote zwembaden die gevuld worden met warm water uit een natuurlijke bron en twee koude baden. De baden zijn echt zalig (we deden ook de hotsprings van Radium en Banff, maar als je zou moeten kiezen, ga dan maar voor Miette). Pepe gaat als echte macho 10 min in het koude bad zitten, maar meme blijft lekker in het warme bad dobberen.

Na regen komt gelukkig zonneschijn. Op onze derde dag in Jasper trekken we naar de Athabasca gletsjer voor een (georganiseerde) wandeling op het ijs. De gletsjer is adembenemend maar we worden er wel met onze neus op de gevolgen van klimaatopwarming gedrukt. De voorbije jaren is de hoeveelheid ijs aan een sneltempo gesmolten. Een proces dat normaal 1000 jaar zou nodig hebben, verloopt nu op 60 jaar, wat duidelijk wijst op de impact van de mens. Over ongeveer 100 à 150 jaar zal heel het Columbia Icefield (met ijs van 1 km diep) verdwenen zijn... Onze gids loodst ons over het ijs, de crevassen en diepe gaten. De toer is heel leerrijk en een absolute aanrader! (ga niet voor de busjes op het ijs of de zogezegde skywalk). Op de terugweg staan we alweer oog in oog met een beer, deze keer op een paar honderd meter van de camping...

De laatste dag in Jasper nemen we de skytram naar de top van Whistler Mountain. De hemel is helemaal open en we worden beloond met een fantastisch zicht op de rockies. Een mooie afsluiter van onze rondtrip, morgen zetten we opnieuw koers richting Vancouver.

Lake Louise en Icefields Parkway

Na onze detour via Calgary rijden we vanuit Banff naar Lake Louise via de Bow Valley Parkway. De weg kronkelt zich door de rockies en het is moeilijk om te kiezen tussen de vele viewpoints en lookouts. We stoppen aan de Johnson Canyon voor een korte wandeling. Jammer genoeg is het pad filelopen tot aan de bewuste canyon met regelmatige stops voor tientallen toeristen die de obligate fotos en selfies nemen. Ok, wij lopen er ook tussen, maar zo hadden we het ons toch niet voorgesteld. 

En dit was nog maar de voorbode van wat zich in Lake Louise zou afspelen. Een idyllisch turkoois meer dat duidelijk aan het Venetie-syndroom lijdt. Prachtige plek maar veel te druk. De parking aan het meer is tussen 6u en half 8 's morgens al volzet. Dan raak je er enkel nog met een shuttle waarvoor de tickets ook rond half 3 de deur uit zijn. Wie ons kent, weet dat 6u s morgens compleet onhaalbaar is, dus we rijden bij valavond al even naar het meer (pepe weigert shuttle dus kans dat we er volgende dag niet raken). We zetten 's anderendaags toch de wekker wat vroeger en kunnen rond 8:30 alsnog een plek bemachtigen op de tussenparking. Het meer dankt zijn prachtige kleur aan het grijze gletjserwater vol vermalen rots. Deze 'rock flour' absorbeert heel veel kleuren en weerkaatst vooral de blauwe golflengtes. Vrouwen op hakken en mannen in kostuum paraderen aan de shores. Duckfaces alom... Zelf doen we een wandeling van 18km langs lake Agnes en de plaine of six glaciers rondom het meer. Absoluut de moeite maar toch te druk. Wie het toch wil doen, ga zeker een stuk taart eten in de kleine blokhut aan six glaciers. Een aanrader. 

's Avonds rijden we nog eens langs Morraine Lake maar we beslissen toch om 's anderendaags al verder te trekken richting Jasper.

We nemen de beroemde highway 93, beter gekend als de Icefields Parkway. Met stip een van de mooiste wegen van de wereldbol. Op een luttele 200 km vind je er bergtoppen, meren, gletsjers, rivieren, canyons... die allemaal van een postkaart lijken weggelopen. De regen van de voorbije dagen zorgde voor een laagje poedersneeuw op de hoogste topjes. Ook hier is het vaak aanschuiven op de vele parkings maar de meesten stoppen maar een paar minuten voor een foto. Dus als je een paar kleinere hikes doet, kan je de horden en bussen wat vermijden. Ook na 16u wordt het een pak rustiger. We komen zeker vanuit Jasper nog eens terug voor de Athabasca gletsjer. 

In Jasper is het weer zoeken naar een plek op een camping. De meesten boeken hun plot al maanden op voorhand. Met onze "we-zien-wel" mentaliteit is het dus elke nacht stressen. Het bord "full" belooft niet veel goeds maar gelukkig heeft er iemand geannulleerd en kunnen we een nachtje blijven. Wel hatelijk om telkens de tent op- en af te breken. De nachten worden ook heel fris nu, rond de 5 graden. 's Morgens staan we heel vroeg op en reppen we ons naar een "First come first serve" camping om er als het ware onze vlag te planten. We shotgunnen een mooie plot van 150 vierkante meter vlak aan de rivier. Jasper, here we come. 

Dinosaurussen, cowboys en indianen

We starten ons regenprogramma met een mooie roadtrip langs de cowboy trail tussen Banff en Calgary. Onderweg stoppen we aan de Bar-U ranch, een Bokrijkversie van een ranch uit de vorige eeuw. Alle gebouwtjes zijn authentiek en een aantal acteurs brengen verhalen over het leven op en rond de ranch. Als tussenstop absoluut de moeite waard. Pepe waagt zich zelfs aan lassoslingeren op een houten stier ('great success' .. audiovisueel materiaal op aanvraag :-). 

De volgende dag (dag 10) staat helemaal in het teken van dino's. De provincie Alberta lag duizenden jaren geleden aan een zee die liep van het noorden van Canada tot Mexico. Ettelijke soorten voorhistorische dieren en planten tierden er welig. Zo welig dat elke projectontwikkelaar verplicht een geoloog / paleontoloog moet engageren om alle fossielen en botten op te graven tijdens de werken. 

We starten met een bezoek aan het Royal Tyrell museum, een echte parel van de prehistorie. Naast de obligate T-rex vind je er ook een prehistorisch aquarium, een plantentuin-remake en tal van vreemde vogels en amfibieen. Buiten kan je nog wandelen langs de "badlands", uitgeholde structuren waar elk jaar door erosie nog meer uitgestorven wezens aan het oppervlak komen. Ondertussen is de miezer overgegaan in gietende regen. Gelukkig geen camping deze nacht... We maken nog een rondrit langs hoodoos (rots formaties met een hoedje) en andere geologische rariteiten. De verschillende kleuren in de lagen van het decor zijn een weerspiegeling van het leven lang voor de eerste mens deze bol bewandelde. Lichtgrijs voor zand uit rivieren, zwart van samengedrukte planten en bruin/rood door chemische reacties. (Tot zover een heel beperkte les in geologie, voor meer info, google it).

De laatste dag in Calgary bezoeken we het Glenbow museum waar de rijke geschiedenis van de indianen en eerste kolonisten op heel visuele wijze wordt voorgesteld. Calgary zelf zal niet direct een prijs wegkapen voor aantrekkelijkheid. Het is eerder een grijze troosteloze bedoening. Bovendien is de beroemde toren gesloten wegens problemen met de lift. Meme realiseert zich ondertussen dat ze haar sporthorloge in het hotel is vergeten (voordeel van kamperen is dat je gewoon es rondkijkt op de plot...). We keren nog terug maar horloge is niet gevonden. Balen... 

Banff: water, bergen, bloemenpracht en veel volk

Banff blijkt een super toeristisch Zwitsers look-alike bergdorp met een hoofdstraat vol souvenirwinkels en restaurantjes.

De eerste avond duiken we in een bar waar pepe zich een cocktail laat aansmeren die al vele prijzen in de wacht zou hebben gesleept. De finishing touch is een houten ceder plankje dat in brand wordt gestoken en vervolgens het glas afdekt. Het goedje op basis van lokaal gebrouwen whiskey krijgt zo een verkoolde barbecuesmaak. Het levert in ieder geval een dag koppijn op :-)

De volgende 2 dagen schuimen we Banff en omstreken af. We doen een paar hikes (meme gewapend met de berenbel), bezoeken de kleine musea, de grot van de hotspring en hoppen tussen de vele shopjes (pepe heeft zelfs al een paar pakjes). 

De natuur is prachtig maar het dorp gaat wel gebukt onder 1000-den toeristen. Zelfs de campings zijn nog steeds volzet. En dan te zeggen dat de zomervakantie al voorbij is. 

Op de camping scherpt pepe zijn vuurmaak-skills verder aan. Elke kampeerspot komt standaard met een bank en een vuurkorf. 

Het ritje met de gondel skippen we maar als blijkt dat ze een astronomisch bedrag van 55 eur per persoon vragen om efkes van het uitzicht te genieten. En ook de hot springs zijn een tourist trap. Een klein zwembad dat er op de folder (allicht dankzij photoshop) veel ruimer uitziet, volgepropt is met vooral toeristen en redelijk aftands is qua infrastructuur. Als je kan kiezen, raden we eerder de hot springs van Radium aan. 

Na 2 dagen laten we Banff achter ons. De komende dagen wordt veel regen voorspeld. We beslissen  om naar Calgary te rijden en daar wat te citytrippen voor we terugkeren naar de Rockies om Lake Louise en Jasper te verkennen. We boeken deze keer een hotel en kijken uit naar een echt bed.

Okanagan en bergen van British Columbia

Op zaterdag steken we de pacific terug over en beginnen we aan onze trip door British Columbia en Alberta. Omdat we zelf al helemaal in de war zijn met data en dagen, gaan we over tot nummers. We starten onze road trip tegen de grens met USA in een woestijn omgeving, de Okanagan vallei. Dag 2 rijden we van Osoyoos tot Sycamous door deze vruchtbare streek (dankzij irrigatie), vol fruitbomen en wijnranken. Uiteraard stoppen we her en der voor een proeverij. Op advies van Luc proberen we ook de beroemde Canadese ijswijn, een wijn gemaakt uit druiven die minstens 3 opeenvolgende dagen bij min 10 graden aan de ranken blijven hangen. Het resultaat: een zeer zoete lekkernij, maar met een zure prijs... ze vragen om en bij de 80 eur voor een fles. We houden het dus maar bij proeven. 

Dag 3 en 4 doen we de bergen van BC aan, een voorproefje van de rockies. We verkennen Mount Revelstoke en Glacier, 2 prachtige nationale parken. Bij de ingang krijg je een overzicht van alle wandelingen: van zeer makkelijk tot uiterst moeilijk. We pikken er een gemiddelde uit, altijd in de grijze zone he.

Dag 5 verkennen we de bergen rond Golden. Deze keer kiezen we de easy way: de gondola :-) In de rit zit ook een bezoek aan de grizzly refuge inbegrepen. We ontmoeten er Boo, een beer die als pupje gered werd en hier de rest van zijn dagen slijt in een royaal domein van 200 are. We leren ook wat je moet doen als een beer je pad kruist. Bij zwarte beren moet je roepen en tieren en met je arme zwaaien, 'make yourself the bigger animal'. Bij grizzlies neem je best een onderdanige pose aan en je spreekt de beer vastberaden toe dat je geen kwaad in je mars hebt terwijl je voorzichtig achteruit stapt.  Mooi in theorie... Meme is meer het paniekerige 'oei'-type en beslist dat preventie de beste aanpak is. We kopen dus toch de beer bel :-)

Dag 6 doen we enkele hikes in de Kootenays. Meme huppelt als een klingelende alpine koe achter pepe aan. Maar de zichten mogen er wezen. Grijsblauwe riviertjes meanderen door een landschap waar je bij wegdroomt. We missen bijna een gigantische canyon in dit uitgestrekte gebied. 

's Avonds rijden we Banff binnen, het walhalla van de rockies. Zelfs nu nog teisteren de reuze campers de camping, maar we kunnen toch een leuke spot voor onze tent verzilveren. De nachten worden wel stilaan een pak frisser. Vanaf morgen trekken we de rockies in.