Drakensbergen en muziek!

Op dinsdag 20 oktober rijden we vanuit St Lucia het centrale binnenland in, naar de Drakensbergen.Deze bergketen strekt zich over 1000 km door Lesotho en Zuid-Afrika. Enkele bergtoppen zijn meer dan 3000 m hoog, geen heuveltjes dus. Ook dit park is met zijn vele valleien, ravijnen, pieken en watervallen Unesco werelderfgoed en een waar paradijs voor wandelaars en klimmers. We strijken neer in het centrale gedeelte en slaan onze tent op bij Inkosana lodge. Als je met dit zicht kan wakker worden, kan je dag alvast niet meer stuk...

Voor een wandeling naar een van de pieken moet je rekenen op 10 uur stappen. Bovendien raadt men dit enkele aan voor wie very fit, motivated en experienced is. Aangezien mémé alvast 2 van deze competenties mist (je mag zelf raden welke) kiezen we dan toch maar voor een gewone dagwandeling.

De uitzichten zijn adembenemend en het park staat in volle bloei. Toch een heel verschil met de wintermaanden. De temperatuur loopt op tot boven de 30 graden en de zon brandt los door onze kleren.

Op het eind maken we nog een kleine omweg langs de Sterkspruit waterval. Veel 'sterk' is er niet aan, want door de aanhoudende droogte lijkt het meer op een triest straaltje, maar de pool onderaan is wel een aanrader voor oververhitte voeten.

We sluiten de dag af met een optreden van het plaatselijke jongenskoor. We hadden per toeval een affiche gezien met reclame voor hun wekelijkse show in de 'drakensbergen boys choir school'. Blijkt het om een soort van kunstonderwijs te gaan waar enkel de beste zangers na een auditie worden toegelaten. Het optreden zelf is schitterend! Zowel zang, choreo als inhoud zijn prachtig. Voor de pauze brengen ze een eerder klassiek repertoire en na de pauze passeren Zuid-Afrikaanse folknummers de revu.

De jongens zijn tussen de 9 en 17 jaar oud en zingen in alle talen van Zuid-Afrika: Afrikaans, Engels, Zulu, Khosa en nog tal van andere lokale talen. Zwarte jongens zingen in het Afrikaans en blanke jongens trommelen op de djembe's en dansen zuludansen, alles naadloos met elkaar verbonden. Op sommige momenten krijgen we echt een krop in de keel en ze krijgen verdiend een staande ovatie. Vooral de centrale boodschap blijft hangen: Zuid-afrika is een land van vele culturen en samen kijken we naar de toekomst. Wie wil kan ze elke woensdag aan het werk zien via de livestream.

Op donderdag is het weer helemaal omgeslagen. Het is mistig en bewolkt. Een wandeling zit er niet echt in, want alle toppen zitten in de wolken. Als alternatief rijden we naar Giant's castle, een andere stukje van de Drakensbergen en bezoeken er een grot met eeuwenoude rotstekeningen van de bosjesmannen. De gids dreunt een stuk tekst af (we verdenken haar er sterk van dat ze enkel de klanken van buiten leerde) maar de tekeningen mogen er wel wezen.

En nu even kijken hoe we onze route verderzetten. Afhankelijk van het weer blijven we nog wat hangen in deze contreien of rijden we toch terug naar het zuiden. We zien wel ...