Pretoria en Panorama Route

Op woensdag 7 oktober stappen we op het vliegtuig richting Zuid-Afrika deze keer. Voor pepe de allereerste keer op het Afrikaanse continent. De reis verloopt vlot maar is wel super vermoeiend. We vliegen - voor de goeie koop uiteraard - via Doha in Qatar en moeten daar de nacht doorbrengen. We proberen wat te slapen in de 'stille ruimte', een glazen kooi in het luchthavengebouw waar tientallen toeristen opeengepakt liggen te snurken, ijdele hoop. Uiteindelijk zoeken we ons heil op de grond in de transitzone en tellen zo de uren af. We landen stipt om 14u in Johannesburg en alles verloopt opmerkelijk vlot, weinig voer voor een spannende blog dus: de bagage is gewoon mee, we worden niet gestopt aan de douane, de auto staat klaar en niemand troggelt ons geld af ?!? We vinden ook zonder probleem onze lodge in Pretoria. Hopelijk geen stilte voor de storm. Van storm in ieder geval geen sprake, want het is hier een heuse hittegolf met temperaturen tot 35 graden, hoogst ongewoon voor deze tijd van het jaar (de lente is net begonnen)


Vrijdag spenderen we een dagje in Pretoria. We bezoeken eerst het voortrekkersmonument, een grote gedenksteen ter nagedachtenis van de boeren (Afrikaners die vooral afstamden van de Nederlanders) die eind 19de eeuw het binnenland introkken op zoek naar nieuwe grond. Ze ontvluchtten in hoofdzaak de Britten die ondertussen de grond in de kaapstreek hadden opgeëist. De tocht ging over de Afrikaanse vlakte en door de bergen in een stoet van ossenkarren... vluchtelingen zijn van alle tijden. Jammer genoeg vielen er tijdens de volksverhuizing ook heel veel slachtoffers vooral bij de plaatselijke zulubevolking.

Na het voortrekkersmonument bezoeken we het 'freedom Park'. Het museum brengt aan de hand van audio-visuele fragmenten, quotes en objecten de hele, vooral bewogen geschiedenis van Zuid-Afrika tot leven. Het museum is een pareltje en zelfs pepe raakt ontroerd bij sommige uitspraken of filmpjes. Het verhaal eindigt met het ontstaan van de regenboognatie, een land waar iedereen gewoon mens is.

Het is ondertussen drie uur in de namiddag en we besluiten nog een korte wandeling te maken in Groenkloof, een klein nationaal park aan de rand van de hoofdstad. Het is er broeiend heet en de dieren houden blijkbaar een siesta. We spotten een paar zebra's en gnoes in de verte, maar daar blijft het bij.

Zaterdag rijden we zo'n 350 km van Pretoria naar Graskop, een dorpje aan het begin van de Blyderivier canyon, een uitstekende uitvalsbasis voor de panoramaroute.

We werken flink alle hoogtepunten en viewpoints van de route af: prachtige uitzichten van op God's window (hehe, niet in de mist!), een paar watervallen links en rechts, bourke luck's potholes of gigantische uitgesleten gaten, de 3 rondavels, echo caves en nog meer van dat fraais. Na een lekkere Mozambiquaanse grill duiken we ons tentje in. Morgen vroeg op richting Kruger!