Voorlopig staat de teller van de rugzakken op een kleine 24 kilo (samen uiteraard), maar daar willen we nog een paar kilootjes afpietsen. Pépé ziet vooral winst in de halve apotheek die we meezeulen. Ook mémé haar garderobe zal er aan moeten geloven, want 3 fleecen truien, thermisch ondergoed, een donsjaske en een windstopper zijn misschien zelfs op de Himalaya wat overdreven. Mémé ziet meer heil in een herverdeling van het gewicht (waarbij ze zich deze keer zonder enig probleem vrijwillig laat klasseren bij het zwakke geslacht).
In Kathmandu plannen we eerst en vooral een paar dagen zen. Wat met een stralende blauwe hemel, veel zon en een slordige 25 graden niet zoveel moeite zal kosten. Een hotel hebben we uiteraard nog niet, want proactief en lange termijn komen niet direct voor in ons vocabularium. "We zien wel" is in deze meer van toepassing. In het weekend nemen we dan een bus richting Besi Sahar, het startpunt voor een trekking in/rond de Anapurna. Op aanraden van kenners, zou dit één van de mooiere trekkings zijn voor een eerste kennismaking met Nepal. We starten in een subtropisch klimaat en lieflijke rijstvelden (wel puffen geblazen met al die fleecen truien!) en klimmen tot op de Thorung La pas op 5400 m. Onderweg lassen we de nodige stops in om vooral te genieten van het uitzicht, de stilte, het imposante ... Los van een kaart en wat tips (en uiteraard een zeer complete medikit) hebben we niets voorbereid. De goede voornemens om de conditie op te krikken met lopen en fietsen, zijn beperkt gebleven tot wat ronddwalen in groot-Mechelen en wat trappenlopen op 't werk om het koffiegehalte op peil te houden :-)
Met deze blog laten we jullie graag wat meegenieten al hebben we er geen idee van hoeveel internetcafés we onderweg zullen tegenkomen. "We zien wel" of "niet dan hé" :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten