Gedaan met relaxen, zaterdag staat een eerste wandeling op het programma. De uitleg in ons heilige boek (Lonely Planet nvdr) en een bijhorend plannetje moeten ruim volstaan. Niet dus .. na amper een half uur blijken we alweer hopeloos verdwaald ? Gelukkig daagt er bij toeval andermaal een niet-gids op (meer info omtrent deze unieke species 'niet-gids' zie blog India). Hij toont ons in eerst instantie vriendelijk de weg en staat een minuut later al klaar om meme over een brugje te helpen. Omdat we de bui al voelen hangen van eindeloos rond te (ver)dwalen, besluiten we om toch maar van zijn diensten gebruik te maken. Hij zal ons door de 'lice piel' (lees: rice fields) loodsen. Pepe neemt dit nogal letterlijk en staat na de eerste bocht al met 1 voet een halve meter in de modder. Een fontein later komen we aan bij de rivier waar we een prachtig uitzicht hebben op de vallei vol rijst terrassen. We picknicken aan de oever en moeten nadien in de hitte weer helemaal naar boven klefferen. Het Heilige Schrift had nochtans aangeraden om deze wandeling vroeg aan te vatten, maar de oudjes zijn niet echt vroege vogels. Meme verandert tijdens de klim per meter van kleur (van vuurrood naar donkerpaars) en wordt onderweg regelmatig aangeklampt om allerhande prullaria te kopen. Een ebbenhouten olifant naar boven zeulen zit er echter niet meer in ...
Na 6u stappen is meme plots wel aan een massaas (lees: massage) toe. We laten ons gewillig een uurtje kneden en plooien en vragen ons in stilte af of onze reisverzekering mogelijke letsels dekt. We zijn net op tijd weer buiten om naar de Legong voorstelling te strompelen. Legong is een traditionele Balinese dans, begeleid door een orkest. Het zijn vooral de kostuums en grimassen van de dansers die indruk maken, want het gekloink van de instrumenten heeft veel weg van een muziekinitiatie in de kleuterklas.
Op zondag huren we een scooter en snorren naar een paar bezienswaardigheden in de buurt. Eerste stop is 'Elephant Cave', een of andere grot met een paar heilige stenen erin. We krijgen er -na de gebruikelijke donation- ook een 'blessienk po goe luck' (lees : iets met goed geluk). Nadien bezoeken we nog een paar andere heiligdommen in de buurt en de botanische tuin. Het valt ons op dat we overal bijna alleen rondlopen ? De bussen toeristen zijn nog onderweg of zitten al aan de lunch. Het laagseizoen heeft er misschien ook iets mee te maken.
Tegen de avond rijden we naar Petulu waar duizenden witte reigers (kokokan) 's avonds in de bomen neerstrijken na een dag insekten jagen in de rijstvelden. Het is een prachtig spektakel en de bomen lijken na een tijdje bestrooid met witte bloemen. Bijna hadden we dit gemist want onderweg werden we geramd door een ... politiecombi! We konden nog net overeind blijven en kwamen er met de schrik vanaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten