
Op zaterdag vliegen we naar Cusco, 21 uur op een bus zitten, vinden we er toch wat over voor mensen van onze gezegende leeftijd. We genieten van prachtige zichten op het dorre berglandschap. De landing zelf is iets minder gedenkwaardig. Aan de ene kant lijken we de toppen bijna aan te raken terwijl Cusco nog schijnbaar heel ver onder ons ligt. Het vliegtuig laveert tussen de bergen en meme lijkt ineens toch meer favoriet van de busrit. Een paar luchtschokken later landen we midden in de stad Cusco. Cusco zou afgeleid zijn van het Quechua `Cosco`en betekent zoveel als `navel`. Voor de Inca`s was Cusco het centrum van de aarde.

Cusco ligt op 3360 meter, maar dankzij onze acclimatisatie in het noorden, zijn we heel snel aan de hoogte gewoon. We dwalen wat rond in de stad en zijn onmiddellijk verkocht. De stad is ronduit schitterend: smalle straatjes, prachtige gebouwen, kleurrijke mensen, gezelligheid alom. Echt een van de mooiste plekjes die we al hebben bezocht.

We bezoeken de schitterende kathedraal en ook al zijn we geen pilaarbijters, we zijn helemaal onder de indruk. We nemen deze keer een audiogids (die troggelen je op zijn minst al geen geld af en ze zijn doorgaans beter te verstaan) en laten ons meeslepen door 400 jaar geschiedenis, vanaf het moment dat de Spaanse conquistadores voet aan wal zetten en de zieltjes van de indianen proberen te winnen voor het Christendom. Alleen jammer dat ze voor het bouwen van de kerk eerst een paar Incabolwerken hebben vernietigd om de stenen te gebruiken als fundament. We slenteren nog wat rond op een marktje met allerhande lokale specialiteiten (zoek de varkenskop op de foto)

Op zondag trekken we eerst de stad in om es - geheel tegen onze natuur in - een en ander op voorhand te regelen. We willen namelijk zeker zijn van ons ticket voor Machu Picchu en van de treinrit. Op het centrale plein komen we in een grote manifestatie terecht met een optocht van het leger, fanfare, strijken van de vlag, volkslied en heel de reutemeuteut. Blijkbaar doen ze dat elke zondag ???

Het bestellen van een ticket naar een van de wereldwonderen blijkt moeilijker dan het online bestellen van pistolets bij bakkerij Carl. In het toeristenbureau worden we eerst van hot naar her gestuurd. Blijkbaar moet de bestelling online gebeuren op een pc in het bureau zelf. Na veel geleuter krijgen we het paswoord en gaan aan de slag. Maar zelfs pepe de nerd raakt er niet wijs uit. We slagen er uiteindelijk in om een reservering te doen, maar betalen en printen moet onder begeleiding gebeuren. Een vriendelijk madammeke schrijft op een papiertje onze code over en stapt ermee naar een andere pc om daar alles nog eens over te typen. Vervolgens moet ze een ander bakje aansluiten om met mastercard te betalen. Ondertussen staat het bureau stampvol met mensen die ook een ticketje willen bemachtigen. Gelukkig gaat het boeken van de trein een pak vlotter. Machu Picchu, here we come ...

In de namiddag bezoeken we enkele incaruines rond Cusco. Een taxi brengt ons 8 km ver tot de verste ruine op 3700 meter en we stappen het traject terug langs andere indrukwekkende tempels en complexen. Aardbevingen en de spanjaarden hebben veel vernietigd, maar de bouwwerken blijven immens. Sommige stenen wegen tot 300 ton en je zal maar beter geen arbeider geweest zijn in die tijd.

Op de terugweg lopen we uiteraard ook een niet-gids tegen het lijf die ons wijst op enkele symbolen van de inca`s: de poema, de condor en de slang. Hij vertelt ons ook over de 3 werelden: de onderwereld van de geesten en voorouders, de actuele wereld en de boven of spirituele wereld.
De laatste ruine, Sacsayhuaman, ligt vlak bij Cusco en is de meest impressionante. Het complex is gebouwd in de vorm van een poema met zigzaggende muren die tanden voorstellen. Het was een van de laatste bolwerken die stand hielden tegen de Spaanse bezetters. We kuieren over en door de trappen, meme neemt uiteraard een paar (¿) fotootjes - tot ergernis van pepe - en we genieten van een zonnig en mooi uitzicht over Cusco.
Tot nu toe was de weersvoorspelling telkens verkeerd, want we hadden al elke dag mooi weer in Cusco. Duimen dat donderdag ook de zon schijnt....
1 opmerking:
Hallo Jo en Inge,
we hebben zojuist de blog nog eens geraadpleegd;prachtige landschappen en mooie foto's als herinnering!Het klimmen èn nog meer het afdalen zijn wel vermoeiend en gevaarlijk!Wees maar voorzichtig zodat jullie veilig thuisgeraken.Dezenamiddag gaan wij eens op bezoek bij de familie in Oplinter;Iedereen zal er wel zijn.Het is nu al een tijdje geleden.
Groetjes van ons en nog een tiental dagen op tocht!
oma en peter
Een reactie posten