Rondsnorren in Pokhara

Om wat mobiel te zijn huren we voor een prikje een vespa voor 2 dagen. Eerst willen we een bezoekje brengen aan de World Peace Pagoda, een boedhistisch monument boven op een heuvel met zicht op Pokhara, het meer en de bergen. Op een heldere dag kan je er de volledige Annapurna-range zien. Pepe volgt voor een keer flink de aanduiding richting pagoda, maar na een paar honderd meter belanden we op een smal, steil en rotsig pad. Meme is nog niet helemaal mee met het concept 'scooter' en besluit om de berg toch maar te voet te tackelen. Na een steile klim van een paar kilometer (meme en de scooter beiden al lichtjes oververhit) komen we boven. Jammer maar helaas, het is een redelijk bewolkte dag en het zicht op de bergen krijgen we niet. Gelukkig zijn we nog een dag in Pokhara ... We snorren weer naar beneden en besluiten nog wat rond het meer te lopen en naar wat pakjes te zoeken.

De volgende dag is meme al wat geruster in de rijkunst van pepe en gedraagt ze zich al wat minder 'bucket-woman'-achtig (mind the pedestrian, dear ... ). We rijden naar Sarangkot, een heuveltop van ong. 1500m in de buurt van Pokhara, met zicht op Pokhara, het meer en de bergen... Niet dus, andermaal bewolkt weer en we hebben na een uur staren alleen een berg wolken gezien (en een heeeeel klein piekje tussendoor). Meme wordt stilaan nerveus (geen foto, nietwaar) want het is onze laatste dag in Pokhara. Om de frustratie te verbijten zakken we verder af naar 'Bat-cave' (uiteraard met de obligate omwegen allerhande). De toegangsprijs is 20 rupee per persoon (~ 20 cent) maar een ongevraagde gids kost het tienvoud ? We bedanken de man en trekken zelf maar de grot in. Tegen de wand hangen letterlijk duizenden vleermuizen te wiebelen .. een redelijk luguber schouwspel. We rijden terug en verkennen het meer nog eens in de andere richting. Onderweg worden we verrast door een tropische regenbui die gelukkig geen Belgische proporties kent, en na een kwartiertje kunnen we weer verder. Meme is ondertussen wanhopig geworden door het feit dat we nog altijd geen zicht hebben gehad op de bergen.
's Anderendaags vertrekken we weer richting Kathmandu, en geloof het of niet .. van op de bushalte krijgt meme alsnog haar zin, een vluchtige blik op de witte reuzen. Pepe kan haar nog net op tijd in de bus sleuren, en we bollen in een voor de verandering best comfortabele bus richting hoofdstad.