Ajmer

~ ~ ~ Vooreerst driewerf hoera voor de verjaardag van neef Werner ~ ~ ~

Op weg naar Udaipur stoppen we voor een bezoekje aan Ajmer, een van de heiligste plaatsen voor moslims in India omdat er hier ooit een belangrijk exemplaar de geest liet. De tuktuks mogen/willen/kunnen de moslim wijk niet binnen en droppen ons aan de gate. Hoe dichter we de moskee naderen, hoe meer sukkelaars op ons afkomen .. sommigen strompelen, anderen kruipen en een paar rijden op een plank met wieltjes. India is een land van uitersten.
De moskee is zo zwaar beveiligd dat zelfs fototoestellen niet binnen  mogen. Pepe kan dus op blote voeten 3 straten drek doorploeteren om het fototoestel in bewaring te geven. 'Respect' en 'donation' blijken telkens weer universele godsdienstige waarden want na 5 minuten zitten we al bij een eenogige imam die prompt het donation formulier invult. We vragen wat bedenktijd en maken ons snel uit de voeten. We willen de boel hier niet laten ontploffen.

Na zoveel miserie besluiten we ons te wagen aan een wat bravere jain tempel. De Jain geloven immers nog dat de aarde een platte schijf is en stoppen zelfs met ademen als er vliegen  in de buurt zijn om niet per ongeluk eentje binnen te zuigen. Veel hebben we dus niet te vrezen en we krijgen gelijk want buiten de entree moeten we niks betalen. Zelfs niet aan de niet-verkoper, een ras verwant met de niet-gidsen, die gewillig, gratis en geheel vrijblijvend, uit eigen werk toont. We nemen hem op zijn woord en bollen  het deze keer af zonder ons te laten inpakken. Genoeg religie voor een dag, dus een bezoek aan een hier uiterst zeldzaam kerkje skippen we dan maar.

We wandelen verder naar een meertje in de hoop wat rust te vinden. Dat blijkt een onmogelijke opgave. Een blanke meme  en  pepe zijn zo mogelijk een nog grotere attractie dan de moskee en de jaintempel samen? Om de paar minuten worden we vriendelijk gevraagd of we mee op de foto willen met de een of andere local en zijn entourage. Heel even voelen we mee met de hollywood-stars. We hadden ons misschien toch beter verstopt in de biechtstoel van het kerkje?
Na de zonsondergang vluchten de celebreties weg in de anonimiteit van een soortement wegrestaurant. De mogelijke gevolgen van de maaltijd laten misschien toch nog een gebruik van de medicamenten vermoeden (veel beterschap aan de zieken in belgie!). Hopelijk heeft de nachtbus een toilet aan boord ...